„Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi.” (1) Zastanawia mnie ta myśl Napoleona Bonaparte, gdyż dostrzegam w niej próbę usprawiedliwiania błędów. Błędów, których w większości można byłoby uniknąć, a przynajmniej zminimalizować jakieś negatywne skutki, gdyby podjecie działania zostało poprzedzone analizą możliwości jego realizacji i tychże ewentualnych skutków.
Continue reading “Nicnierobienie…, czyli o prawie do popełniania błędów”
Outsourcing – nic nowego pod słońcem…. Tak naprawdę sięga on czasów prehistorycznych – wówczas, gdy rolnik czy rzemieślnik zaczął nabywać narzędzia i materiały, służące mu do wytwarzania dóbr oraz korzystać z usług kupców, dostarczających towary, a także zlecać przetwarzanie własnych towarów przez innych wytwórców.
Nie tak dawno miałem przyjemność rozmawiać z kilkoma studentami i absolwentami amerykańskich uczelni. Zastanowiła mnie swoboda z jaką mówili o podejmowaniu studiów, ścieżce swojej edukacji, a także pracy i firmach, w których pracują. Ciężko było nie odnieść wrażenia, że kulturę i stosunek do młodych ludzi na uczelniach i w firmach w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, od panoszących się w Polsce „innowacyjnych trendów”, dzieli przestrzeń międzygalaktyczna.
Dawno, dawno temu, ludzie na Ziemi stanowili, wywodzący się od Adama i Ewy, naród mówiący jednym językiem. W pewnym momencie, gdy zdominowała ich pycha własnej doskonałości, chcąc zachować jedność, zaczęli budować ogromną wieżę, która miała sięgnąć nieba. Znak buntu wobec Boga i drogowskaz, który miał zapobiegać ich rozproszeniu po Ziemi. Bóg jednak sprzeciwił się ich zamiarom, karząc ludzi pomieszaniem języków tak, że jeden nie rozumiał drugiego. Nie potrafiąc się porozumieć zaprzestali budowę i ostatecznie rozproszyli po całej Ziemi.
Stary rodzinny album, pożółkłe fotografie… Na jednej z nich, w otoczeniu kilku eleganckich młodych dam i przystojnych gentelmanów oraz gromadki dzieci, widać siedzącą na krzesełku dostojną matronę w wielkim kwiecistym kapeluszu i szerokiej sukni z bufiastymi rękawami oraz wąsatego starszego jegomościa ubranego w surdut i trzymającego w rękach wielki cylinder. W tle stoi duży barak, nad którym góruje tablica z wypisaną stylizowaną czcionką nazwą firmy „Iksiński i Synowie”.
Wacław: Czy nie byłoby sposobu,
Ustąpiwszy ze stron obu,
Zapomniawszy przeszłe szkody,
Do sąsiedzkiej wrócić zgody?
Cześnik: Ja – z nim w zgodzie? – Mocium panie,
Wprzódy słońce w miejscu stanie,
Wprzódy w morzu wyschnie woda,
Nim tu u nas będzie zgoda.
Continue reading “Ja – z nim w zgodzie?, czyli o mediacjach”
Wielkie żaglowce, szczególnie te dawne, których piękne linie kadłubów, maszty z rejami i białymi żaglami, do dzisiaj budzą nasz zachwyt, w wielu osobach wywołują również młodzieńcze pragnienia przeżycia niepowtarzalnej przygody, odkrywania nowych mórz i lądów. Dla mnie są także doskonałym przykładem organizacji, która dla zapewnienia efektywności żeglugi musi wykazywać się wyjątkową sprawnością.
W pracy, a przynajmniej „poza domem” spędzamy nawet ponad połowę czasu. Pomimo dążenia do tego, aby całkowicie angażować się w swoje zadania i działania zawodowe, wciąż w naszych myślach pozostaje przestrzeń dla spraw prywatnych. Wśród nich najważniejsze miejsce zajmują nasi bliscy i troska o nich. Odpowiedzialność za bliskich – małżonków, partnerów, rodziców, dzieci – jest bowiem jedną z podstawowych wartości, jakie kształtują nasze społeczeństwo.
