(Bez)cenna rekrutacja

Nie tak dawno miałem przyjemność rozmawiać z kilkoma studentami i absolwentami amerykańskich uczelni. Zastanowiła mnie swoboda z jaką mówili o podejmowaniu studiów, ścieżce swojej edukacji, a także pracy i firmach, w których pracują. Ciężko było nie odnieść wrażenia, że kulturę i stosunek do młodych ludzi na uczelniach i w firmach w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, od panoszących się w Polsce „innowacyjnych trendów”, dzieli przestrzeń międzygalaktyczna.

Advertisements

Cenzurka i laurka

Kiedyś w szkołach nie wystawiało się ocen, ale tzw. cenzurki. Łacińskie słowo „censere” ma jednak kilka znaczeń – obok „oceniać”, oznaczającego proces badania i szacowania wartości, jest też „cenić” w znaczeniu uznawać coś lub kogoś za wartościowego, „lubić” odnoszące się do osób godnych szacunku i pochwały, a nawet „myśleć” pozwalające na refleksję nad relacją wartościującą. Zwracam na to uwagę ze szczególną koniecznością podkreślenia tych różnorodnych znaczeń, przede wszystkim w kontekście jednego z zadań działów HR, jakim jest tak zwana ocena pracownicza.

Do pracy „z bliskimi”

W pracy, a przynajmniej „poza domem” spędzamy nawet ponad połowę czasu. Pomimo dążenia do tego, aby całkowicie angażować się w swoje zadania i działania zawodowe, wciąż w naszych myślach pozostaje przestrzeń dla spraw prywatnych. Wśród nich najważniejsze miejsce zajmują nasi bliscy i troska o nich. Odpowiedzialność za bliskich – małżonków, partnerów, rodziców, dzieci – jest bowiem jedną z podstawowych wartości, jakie kształtują nasze społeczeństwo.