„Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi.” (1) Zastanawia mnie ta myśl Napoleona Bonaparte, gdyż dostrzegam w niej próbę usprawiedliwiania błędów. Błędów, których w większości można byłoby uniknąć, a przynajmniej zminimalizować jakieś negatywne skutki, gdyby podjecie działania zostało poprzedzone analizą możliwości jego realizacji i tychże ewentualnych skutków.
Continue reading “Nicnierobienie…, czyli o prawie do popełniania błędów”
Roboty w naszym codziennym otoczeniu oraz wszechobecna sztuczna inteligencja nie będą już nikogo dziwić prawdopodobne dopiero za 2-3 pokolenia. Ale już dzisiaj trzeba zastanowić się nad tym, jak przygotować się na koegzystencję z technologiami, przewyższającymi człowieka siłą, pamięcią i umiejętnością rozwiązywania złożonych zadań, szybkością przetwarzania i analizy danych, ale też nie potrzebującymi odpoczynku, a nawet, tak jak android Sophia, otrzymującymi pełnię praw obywatelskich (1).
Pokoleniom dzisiejszych 30-latków i młodszym bardzo trudno jest wyobrazić sobie, że przed ich urodzeniem nie było jeszcze czegoś takiego jak Internet. Ale i dla wielu starszych osób zupełnie oczywiste jest przesyłanie pomiędzy dowolnymi miejscami na Ziemi tekstów, dźwięków, obrazów i filmów, praktycznie w czasie ułamka sekundy. Technologie informatyczne, chociaż tak naprawdę wciąż daleko im do doskonałości, stały się od blisko 20 lat podstawowym, a nawet niezbędnym narzędziem komunikacji.
Czy zastanawiacie się Państwo czasem nad tym, czego brakuje w Waszych firmach i organizacjach? I nie chodzi mi o jakieś kolejne narzędzia, programy czy metody zarządzania. Myślę raczej o istotnym i swoistym dla każdego z nas doświadczaniu rzeczywistości – zarówno w kontekście osobistym, ale przecież także i zawodowym.
Od kilku lat podczas różnych konferencji, a także w prasie i literaturze poruszane jest niezwykle ciekawe zagadnienie – czy roboty zastąpią ludzi i jakie zawody są najbardziej zagrożone? Jedną z dziedzin, w której coraz większą rolę pełni automatyzacja są również obszary związane z zarządzaniem ludźmi w firmach.
Jest takie łacińskie powiedzenie – per aspera ad astra. Nasunęło mi się ono w świetle tematu numeru, związanego z rozwijaniem kompetencji menedżerów najwyższego szczebla. Bo nawet jeżeli jakaś ich część robi spektakularną karierę, niemal z dnia na dzień wchodząc na najwyższe szczeble struktur organizacyjnych, to większość musi wspinać się żmudnie i powoli, torując sobie drogę ciężką pracą, ciągłym budowaniem własnych umiejętności oraz zdobywaniem kolejnych doświadczeń.
Outsourcing – nic nowego pod słońcem…. Tak naprawdę sięga on czasów prehistorycznych – wówczas, gdy rolnik czy rzemieślnik zaczął nabywać narzędzia i materiały, służące mu do wytwarzania dóbr oraz korzystać z usług kupców, dostarczających towary, a także zlecać przetwarzanie własnych towarów przez innych wytwórców.
… i też podlega zmęczeniu i przemęczeniu. Objawy tego przemęczenia są praktycznie takie same jak u człowieka – zmniejszająca się precyzja wykonywanej pracy, niedomagania, coraz poważniejsze awarie, a w końcu całkowita destrukcja i złomowanie. I wydawać by się mogło, że ludzi od robotów różni bardzo wiele. Ja jednak jestem skłonny twierdzić, że punku widzenia biznesu – tak naprawdę tylko jedno – ludzie płacą podatki, a roboty jeszcze nie.
Niemal każdy, jako małe dziecko, marzy o zrobieniu wielkiej kariery. Niektórzy chcą zostać słynnymi aktorami, inni politykami, jeszcze inni bogatymi biznesmenami, lekarzami czy strażakami. I nie ma w tym nic niezwykłego, bo takie dziecięce marzenia pozwalają ludziom dorastającym i dorosłym spoglądać na świat przez pryzmat nowych wyzwań oraz kreatywnego poszukiwania możliwości ich realizacji.
Nie tak dawno miałem przyjemność rozmawiać z kilkoma studentami i absolwentami amerykańskich uczelni. Zastanowiła mnie swoboda z jaką mówili o podejmowaniu studiów, ścieżce swojej edukacji, a także pracy i firmach, w których pracują. Ciężko było nie odnieść wrażenia, że kulturę i stosunek do młodych ludzi na uczelniach i w firmach w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, od panoszących się w Polsce „innowacyjnych trendów”, dzieli przestrzeń międzygalaktyczna.
